vrijdag 31 december 2010

dinsdag 28 december 2010

vrijdag 24 december 2010

Merry Christmas

Merry Christmas to you all!!


Oeps, Fitzzy nog net kunnen redden uit de ovenschaal...

maandag 20 december 2010

zondag 28 november 2010

Werpen

Terwijl Bird hard loopt in de duinen, werp ik een blik op het strand.


dinsdag 16 november 2010

Najaarszon

Met Bird even lekker op het strand gelopen op deze zonnige dag in november! Heerlijk!


dinsdag 2 november 2010

Fijn

Om maar meteen met de "nek in beeldscherm" te vallen....

De hechtingen zijn eruit!
Ietwat gespannen zaten we vorige week bij de huisarts, maar Roof gaf geen kik.
De 13 nietjes zijn toegevoegd aan het dossier #dubbelenekhernia

We zijn ruim twee weken verder.
Roof is geopereerd, Roof haar kraag is af, Roof's 13 hechtingen zijn eruit.
Slechts een subtiel streepje, die met de dag minder aanwezig lijkt, herinnert Roof aan vier maanden pijn.

Maar........
Het aller, aller, allerbelangrijkst: Roof heeft geen pijn meer. Op een kleine tinteling na in de duim, maar dat mag de pret niet drukken. Roof heeft geen pijn meer en Roof gaat met kleine stapjes vooruit.
De spieren in haar nek, haar schouders en haar rug moeten nu gaan wennen aan het "gewone leven". Ze hoeven niet meer verkrampt te zijn om de pijn op te vangen, ze mogen ontspannen. Roof kan na 4 maanden op haar rug liggen in slechts één houding weer gewoon lekker in slaap vallen op haar nieuwe kussen met nekondersteuning, dat dan weer wel.
Roof zit in een stoel, Roof maakt korte wandelingetjes.
Het gaat dus goed met Roof. Langzaam aan, beetje bij beetje.
Duizelig, draaierig en erg moe zijn woorden die ze liever niet laat weten als mensen vragen hoe het gaat, maar duizelig, draaierig en moe is Roof. Langzaam aan dus en beetje bij beetje.
Tot nu toe gaat het precies zoals Dr. Staels ons meldde: "Aleh, geen pijn, das toch heel fijn!"
En zo is het!

Op naar een relaxt 2011,
Bird en Roof

maandag 18 oktober 2010

Thuis

De eerste avond, nacht en dag thuis zitten erop.
Vannacht stond ze plots paniekerig naast bed, roepende dat ze gewurgd werd.
Wat een kraag zoal niet veroorzaakt.
De dag verloopt wat rustiger. Roof slaapt en snurkt afgewisseld met een kopje thee en tv
Als pleister op de wonde mocht ik haar nieuwe ketting ontsmetten en opnieuw verbinden.

Aleh, een beetje lugubere foto, maar het is de naakte waarheid.
Aleh, op naar morgen,
Weltrusten,
Bird en Roof

zondag 17 oktober 2010

ByeBye Brugge

Niks Verdieping 13, Verdieping nul!
We gaan naar huis en ons verdiepen in een goed herstel.

Roof heeft slecht geslapen, maar dat mag de kraag niet drukken.

Nog even genieten van het uitzicht. En dan....

Vrijdag hadden we niet gedacht dat ze nu al zonder slangetjes op het gemakje rechtop kon zitten, met het allerbelangrijkste gegeven: zonder die helse pijnen. We durven nog niet heel hard te juichen. Ze mag ook nog niet juichen. Maar het gaat ook vandaag nog steeds goed. Een tinteling hier en daar, maar aleh, dat had dr. Staels ook gemeld.
Een lijst met wat ze wel en niet mag gaat mee. Evenals een tang om over twee weken de hechtingen door te knijpen. Rust, Rust en Rust.
Dag bed, dag verdieping 13, dag zusters. Dag AZ St. Jan, dag Brugge

Te Koop: Pyama, slechts drie maal gedragen.......

Aleh,
Op naar huis, op naar Samm en Fittz

Met dank voor alle sms, mail, reacties, tweets,
Bird en Roof

zaterdag 16 oktober 2010

Beter

Wat een verschil met gister.
Roof praat, Roof lacht, Roof voelt zicht beter.
Roof is 8 kilo lichter. Ieder nadeel heb z'n voordeel.......
Roof wast, Roof plast, Roof heeft een halve boterham met Jam op.

Inmiddels is ze weer met een rolstoel door het mega grote AZ St. Jan gesjeesd voor een foto van haar nek en zoals ze het zelf kon inschatten: Het zag er goed uit. Roof ligt nu weer plat op haar bedje, zonder infuus, zonder wonddrain alleen met kraag. En die kraag is tot nu toe het enige dat ze voelt. Geen pijn, alleen de kraag. Leve de kraag. Leve Brugge, leve Dokter Staels, leve Roof, lang, lang, lang....
Aleh,
tot morgen,
Birdy en Roof

vrijdag 15 oktober 2010

Twee

Ze is er wel, maar ook weer niet. Ze doet haar oogjes af en toe eens open, maar weet niet hoe gauw ze weer in diepe snurkslaap moet geraken. Op haar nachtkastje staan de boosdoeners op sterk water in een potje. Aleh, tis echt waar. Twee nekhernia's in een potje.

Roof slaapt. Roof snurkt. Ze is er wel, maar nog ver weg in dromenland.
Kraag om, infuus in, operatiehemd nog aan.
De operatie is achter de nek.
Tot morgen,
Birdy en een snurkende Roof

Vroeger

Geen Roof toen ik om 12.00 uur stiekem binnensloop om bij haar te zijn.
Wat blijkt....
Om 7.00 is ze al opgehaald. Slaperig kreeg ze de volgende slaappil en als het klopt wordt ze zo binnengereden. Geopereerd en al. Allebei dus geen tijd gehad om nog zenuwachtiger te zijn.

Tot gauw,
Bird, voorlopig nog zonder Roof

donderdag 14 oktober 2010

Binnen!


Mevrouw Roovers, kamer 1 van verdieping 13. Wat een geluk..... plaatsje bij het raam.
In een kamer van 4 dames. 3 rughernia's, alle 3 morgen naar huis. Voor hen zit het er al bijna op. Voor ons en vooral Roof gaat het beginnen.

En dat is dan toch een leuke binnenkomer. Geen plakje kaas bij het brood maar een halve kip.
De Anesthesist is net geweest, het bloed is geprikt. Ze werd met een rolstoel vervoerd en ligt nu naar haar televisie te kijken.

Dit bericht is vanaf morgen van belang. Ze krijgt een slaappil en vlak voor de operatie, die gepland staat om 13.00 uur, "mar aleh he, da kan ook un kir wa later gaan worden heh" nog een pil om rustig te blijven en dan gaat het gebeuren.

Het clowntje dat binnen de familie van ziekenhuis naar ziekenhuis gaat hangt, de spullen liggen in het nachtkastje. De pyama is aan. Het feest kan beginnen. Weltrusten.....
Als we morgen berichten is het avond en schrijven we hopelijk maar één ding:
Alles is goed gegaan!
Aleh,
Birdy en Roof

We zijn vertrokken


Eens kijken of de wieltjes In Brugge ook zo lekker roetsjen.
Klaar voor de start.... AFFFFFF!
Bird en Roof

dinsdag 5 oktober 2010

Via Pijn deel 3



Vrijdag de 15e gaat het gebeuren. Een operatie aan een dubbele nekhernia. Volgens dokter Staels van het AZ St. Jan in Brugge een redelijk standaard operatie: "Alleh mevrouw, ik ben dokter Staels en kan u van de pijn afhelpen, hoe staat u trouwens tegenover chirurgie?"

"Dokter, ik heb nu sinds half juli pijn. Veel pijn. Inmiddels ben ik heel wat slapeloze nachten, ontelbaar veel paracetemollen, diazepammen, naproxennen, tramadollen in combinatie met maagbeschermers en als toetje een vitamine B-complex rijker, een vakantie in Italië armer, omdat we na één dag Toscaanse kust weer terug moesten vanwege die helse pijnen. Heb ik tot driemaal een pijninfiltratie gekregen onder algehele narcose, loop ik de deur plat bij mijn fysiotherapeut, maar helpt helemaal niets.
Dus dokter op de vraag hoe ik tegenover een operatie sta..... ik vrees dat ik niet anders kan".

"Alleh mevrouw Roovers, da ga goe kommen eh......"

Hij draaide het schermpje naar ons toe en voor de zoveelste keer, maar nu via de chirurg zelf, werd ons uitgelegd waar, wat, wanneer en hoe.

Twee nekhernia's onder elkaar dus, waarbij de eerste uitstulping tussen C5 en C6 de meeste pijnen brengt en wordt veroorzaakt door artrose in de nek. De onderliggende ziet er op het beeldscherm het ergst uit, maar, zo werd ons verteld, hier heeft de zenuw toch nog ruimte genoeg anders had u het ook moeten voelen in uw linkerbeen.

Dokter Staels legde uit dat hij bij een operatie via de hals richting de nek gaat, even de luchtpijp en de slokdarm opzij legt en binnen twee minuten op de plaats is waar hij moet zijn. Daar haalt hij twee tussenwervels weg, zet er twee blokjes voor terug, zet ze aan elkaar met een titaniumplaatje, dat (ver)groeit vervolgens vast en af is Roof van alle pijn. Hooguit nog wat na-tintelingen in de vingers, en als het tegen zit een hil klein beetje bewegingsbeperking in de nek, maar u hoef nooit geen pijn meer te hebben, aleh.......

Na deze uitleg en nog wat vragen over hoelang en wanneer hebben we Ja gezegd tegen dokter Staels en wordt Roof donderdag 14 oktober opgenomen, vrijdag 15 oktober geopereerd, mag ze de zondag of maandag met een kraag naar huis, moeten we nog een paar keer terug voor controle en kan ze, als alles gaat zoals het zou moeten gaan, verder zonder pijn.
Aleh, wie wil da niet?

"O ja, dokter, nog één vraagje "we weten nu hoe ze ervan af gaat komen, want dat gaat u doen, maar hoe komt ze eraan?"
"Aleh, das pure pech ebben eh......"


Aleh.......
2011 wordt ons jaar,
Petra en Maringe

dinsdag 14 september 2010

Via Pijn deel 2



We dachten, we beginnen gewoon met een mooie foto.....
Want achter de wolken schijnt altijd de zon!

Vandaag stond wederom een dagje Brugge op het program. TomTom blijft tegenwoordig thuis, we weten al aardig de weg.

De uitslag van de MRI-scan, waarop ze net wat meer kunnen zien dan de eerder genomen CT-scan bracht het volgende nieuws:
"Alleh, we hebben hier te maken met een dubbele nekhernia. Kijk un kir mee..... (dokter draait het computerscherm onze kant op)
Jullie zien dat het ruggenmerg hier in het nauw komt en dat dat ook doorloopt bij de volgende wervel, waardoor we moeten gaan spreken van een C5,C6,maar ook van C7"

Dat zei ons dan niet zo heel veel, maar de woorden "dubbele" en "twee onder elkaar" waren zelfs voor ons goed te begrijpen.

En nu?

Roof heeft vanmiddag onder algehele narcose een volgende injectie gehad. Ze werd wakker met meer slangetjes dan de vorige keer en moest ook wat langer blijven liggen.

30 september gaan we voor no. 3

In de tussentijd heeft ze minstens zoveel pillen te slikken dan hier twee jaar geleden op de bar lagen en 5 oktober krijgen we te horen of en wanneer ze gaan opereren.....

We mochten naar huis met het het nieuws dat de pijn de komende uren zou toenemen en dat dat zeker een paar dagen aanhoudt.

Voor nu kunnen we niet meer doen dan wachten op wat komen gaat..... hopen dat de zon weer gaat schijnen ;)

vrijdag 27 augustus 2010

Via Pijn

Deze keer geen foto van Roof, maar tekst van Bird....

Omdat ikzelf heb ervaren hoe "makkelijk" het is om op mijn blog aan te geven hoe het met me gaat hebben we bedacht dat ik hier even in het kort laat weten dat ViaRoof, de weg van Roof, de laatste weken Via Pijn was.

Precies een jaar geleden, in Italië, kreeg Peet pijn in de nek. Na veel smeersels en slapeloze nachten ging het langzaam beter. Net tijdens de vakantieweken was de pijn dus op het ergst....

In oktober kwam de pijn echter terug. Weer slapeloze nachten, weer dokters en deze keer ook maandenlange fysio om de schijnbaar beknelde zenuw los te krijgen. Dat lukte. Langzaam verdween de pijn en was alles weer "normaal".

De derde week van juli zijn Roof en ik standaard vrij. Jaren achtereen liepen we in die week de 4daagse van Nijmegen, nu doen we dat al jaren niet meer, maar toch, toch zijn we de derde week van juli vrij.

En jawel... de pijn kwam terug. Dit keer met uitstraling naar schouder, borst, arm en zelfs vingers. Weer naar de huisarts, zelfs naar de weekendarts. Vanaf de 3e week van juli slikte ze per dag 8 paracetamol en sliep ze niet één keer meer dan drie uur achter elkaar. Fysio, acupunctuur en ook een manueel therapeut kwamen er wekelijks een paar keer aan te pas. Volgens de kenners moest de zenuw toch een keer minder bekneld raken. Ze kreeg sterkere paracetamol, maar bleef zoals Peetje in het hele leven staat, positief.

De vakantie naar Italië kwam dichterbij en na weken pijn en slecht slapen waren we daar meer aan toe dan ooit. Warmte en ontspanning zou ons vast goed doen. Gaan we wel of gaan we niet. We gingen....... naar ons Italië, Bella Italië. Een osteopaat uit Goes gaf het extra zetje, de pijn was er nog wel, maar aanzienlijk minder.

Vorige week zaterdag vertrokken we, vol goede moed en een halve koffer aan paracetemollen. 1400 km heen en drie dagen later weer 1400 km terug. Het ging dus niet........ Helaas, de pijn werd heftiger dan ooit.

Donderdag waren we terug in Nederland en om 5 uur waren we bij weer een andere arts met een noodkreet. "Dokter, al weken heeft ze pijn, al weken slaapt ze niet. Weken lang wordt ze door verschillende artsen en peuten behandeld, maar niets helpt. Geef haar tenminste iets waarmee ze eindelijk kan slapen, want ze is dood en dood op..."

Spuit in haar rug, pijnstillers en zelfs valium om even rust te krijgen.
Eenmaal thuis kregen we via via een gouden tip........ "Ga naar Brugge, daar zitten de kenners, daar hoef je niet via allerlei wegen te hopen dat je een scan krijgt, daar wordt je gewoon geholpen..."

Vandaag reden we dus naar Brugge. Binnen een half uur lag ze in de CT-scan en weer een uur later zaten we tegenover de arts: "Mevrouw Roovers, het is een zeer duidelijke nekhernia............"

Weer een uur later zaten we op de afdeling pijnbestrijding en kreeg ze onder algehele narcose een spuit in haar hals.

Die spuit wordt over twee weken herhaald. Voor die tijd wordt er ook een MRI-scan gemaakt en ondergaat ze een zenuwtest.

Mocht spuit twee niet afdoende zijn volgt spuit drie en als ook die niet helpt een operatie.

Het is niet het leukste bericht, een nekhernia, maar we weten in elk geval wat ze heeft. We zitten in de juiste molen en draaien zal ie, want de komende weken moeten we vaak naar Brugge.

Voor nu, Peet slaapt, heerlijk, lang geleden.
Voor nu, liggen er minstens zoveel medicijnen om de pijn weg te halen.

We hopen op een uitwerking van de spuiten, we hopen op rust.
En omdat we weten dat er veel mensen meeleven, de één wel op de hoogte van Roofs pijn, de ander in mindere mate, laten we via deze blogpost weten hoe het nu is.

Het wordt hopelijk geen vervolgverhaal, maar gewoon een punt uit.
Roof heeft een nekhernia en het academische ziekenhuis in Brugge met al haar kunde lost dat op. Punt.

Met dank aan grote zus die ervoor zorgde dat we eindelijk deden wat we moesten doen en er ook vandaag weer een hele dag bij was.

M

vrijdag 20 augustus 2010

zaterdag 14 augustus 2010

Bloei

Een paar jaar geleden uit de tuin van Bird's ouders meegenomen. Ze bloeien prachtig.

maandag 9 augustus 2010

Kaasje

Voordat we aan de "Te gekke vistaart" van Jamie Oliver beginnen, eerst een wijntje met een héééérlijk kaasje, meegenomen door mijn zus uit Frankrijk. Hmmmm!!

maandag 2 augustus 2010

Herinnering

Doet me denken aan vroeger, op vakantie met mijn ouders in Frankrijk.

woensdag 28 juli 2010

Roofvogels

Voor het eerst een RoofVogelfotocursus gehad.
Een impressie....
Tevreden? Hhmm, kan altijd beter.






zondag 4 juli 2010

Tour de France

Door het winnen van een prijsvraag had ik 2 VIP-kaarten gewonnen en konden we aanwezig zijn op Neeltje Jans om te kijken naar de doortocht van de Tour de France door Zeeland. Een bijzondere belevenis. Een impressie.