Werpen

Terwijl Bird hard loopt in de duinen, werp ik een blik op het strand.

Najaarszon

Met Bird even lekker op het strand gelopen op deze zonnige dag in november! Heerlijk!

Fijn

Om maar meteen met de "nek in beeldscherm" te vallen....

De hechtingen zijn eruit!
Ietwat gespannen zaten we vorige week bij de huisarts, maar Roof gaf geen kik.
De 13 nietjes zijn toegevoegd aan het dossier #dubbelenekhernia

We zijn ruim twee weken verder.
Roof is geopereerd, Roof haar kraag is af, Roof's 13 hechtingen zijn eruit.
Slechts een subtiel streepje, die met de dag minder aanwezig lijkt, herinnert Roof aan vier maanden pijn.

Maar........
Het aller, aller, allerbelangrijkst: Roof heeft geen pijn meer. Op een kleine tinteling na in de duim, maar dat mag de pret niet drukken. Roof heeft geen pijn meer en Roof gaat met kleine stapjes vooruit.
De spieren in haar nek, haar schouders en haar rug moeten nu gaan wennen aan het "gewone leven". Ze hoeven niet meer verkrampt te zijn om de pijn op te vangen, ze mogen ontspannen. Roof kan na 4 maanden op haar rug liggen in slechts één houding weer gewoon lekker in slaap vallen op haar nieuwe kussen met nekondersteuning, dat dan weer wel.
Roof zit in een stoel, Roof maakt korte wandelingetjes.
Het gaat dus goed met Roof. Langzaam aan, beetje bij beetje.
Duizelig, draaierig en erg moe zijn woorden die ze liever niet laat weten als mensen vragen hoe het gaat, maar duizelig, draaierig en moe is Roof. Langzaam aan dus en beetje bij beetje.
Tot nu toe gaat het precies zoals Dr. Staels ons meldde: "Aleh, geen pijn, das toch heel fijn!"
En zo is het!

Op naar een relaxt 2011,
Bird en Roof